سایت تخصصی حسابداران خبره ایران

ارائه مطالب تخصصی حسابداری و حسابرسی و قوانین

سایت تخصصی حسابداران خبره ایران

ارائه مطالب تخصصی حسابداری و حسابرسی و قوانین

ارزشیابی سهام شرکتها و استفاده از nav و مشکلات آن

 دوستان سلام 

 

امیدوارم بحث زیر که در رابطه با ارزیابی سهام یا قیمت گذاری سهام است برای شما مفید واقع شود . 

خواهشمند نظر خود را پس از مطالعه اعلام فرمائید. 

نظرات شما ما را برای ادامه این راه دلگرم خواهد نمود . 

  

                                                   با احترام  

                                                 علی صابری 

                                   کارشناس رسمی دادگستری 

NAV= NET ASSET VALUE….. ارزشیابی سهام شرکت ها و استفاده از ( ان ای وی

 ( ان ای وی ) یعنی چه ؟؟؟

( ان ای وی ) = ارزش کل دارایی‌های شرکت پس از کسر بدهی‌ها می‌باشد.

بنابراین فرمول محاسبه خالص ارزش دارایی‌های یک شرکت به صورت زیر به دست می‌آید:


حقوق صاحبان سهام + مازاد ارزش سرمایه‌گذاری‌ها نسبت به بهای تمام شده = خالص (NAVارزش دارایی‌ها (


بدیهی است انجام محاسبه فوق در زمانی که کلیه سرمایه‌گذاری‌ها در سهام بورسی صورت گرفته باشد آسان است، اما پیچیدگی، زمانی آشکار می‌شود که شرکت سرمایه‌گذاری فعالیت‌هایی خارج از بورس داشته باشد که در این حالت معمولا اختلاف زیادی بین تحلیلگران در خصوص محاسبه ( ان ای وی) بروز می‌کند که علت آن نیز به فقدان بازار منصفانه برای ارزش‌گذاری سرمایه‌گذاری‌ها باز می‌گردد

روش های محاسبه ارزش خالص دارایی عبارتند از:
    روش اول:
    = ارزش افزوده دارایی های غیر جاری + سرمایه در گردش خالص + ارزش NAV افزوده سرمایه گذاری ها
    که ارزش افزوده سرمایه گذاری ها برابر با ارزش روز سرمایه گذاری منهای بهای تمام شده سرمایه گذاری ها است.
    سرمایه در گردش خالص نیز عبارت است از: دارایی های جاری منهای بدهی های جاری و همچنین ارزش افزوده دارایی های غیر جاری از تفریق ارزش روز دارایی های غیر جاری و بهای تمام شده دارایی غیر جاری به دست می آید.

    
روش دوم:    در این روش ارزش خالص دارایی ها برابر است با مجموع ارزش روز دارایی های
    جاری + ارزش روز سرمایه گذاری ها + ارزش روز دارایی های غیر جاری منهای ارزش روز بدهی های شرکت.

    
روش سوم:
    ارزش افزوده سرمایه گذاری ها به علاوه بهای تمام شده حقوق صاحبان سهام، ارزش خالص دارایی را نتیجه خواهد داد. روشی که در ایران در محاسبه NAV مرسوم است.
    در حقیقت خالص ارزش دارایی بدین معنا است که سهام موجود در پرتفوی این شرکت ها دارای چه میزان ارزش می باشد و به هر سهم چه ارزشی از بابت پرتفوی شرکت تعلق می گیرد
.

محاسبه ( ان ای وی ) هر سهم در بسیاری از شرکتهای سرمایه گذاری  بورسی ایران بدلائل زیر فاقد محتوای علمی و عملی است:

الف) شرکت های سرمایه گذاری در ایران غالبا فعالیت ترکیبی دارند، بدین معنی که علاوه بر مدیریت سرمایه گذاری در اوراق بهادار اقدام به کنترل و مدیریت سایر شرکت ها (هلدینگ) می نمایند. عملیات هلدینگی موجب پیچیدگی و ابهام در محاسبه  (ان ای وی ) هر سهم می گردد که تعداد این شرکت ها در بین شرکت های سرمایه گذاری ما کم نیست.
    ب) شرکت های سرمایه گذاری بورسی ایران از نوع سرمایه ثابت هستند و سرمایه این شرکت ها به دلایل مختلف بلوکه شده است. به عنوان مثال شرکت سرمایه گذاری بانک ملی 44درصد سهام شرکت ایران پوپلین را دارد که این شرکت به سادگی نمی تواند سرمایه خود را از این شرکت زیان ده آزاد کند. در غالب کشور ها برای چنین شرکت هایی ( ان ای وی )  محاسبه نمی شود. در خصوص این شرکت این نکته را نیز می توان اضافه نمود که طی سه ماه اخیر هیچ تغییری در پرتفوی سرمایه گذاری خود نداده است.


    ج) برخی از شرکت های سرمایه گذاری بورسی موجود علاوه بر فعالیت های سرمایه گذاری درگیر فعالیت های تولیدی و خدماتی هستند. سرمایه گذاری ملی ایران در حال حاضر با فعالیت شرکت های کارگزاری اقدام به فعالیت های خدمات مالی نموده است. مسلم است ( ان ای وی )  هر سهم چنین شرکت هایی فاقد محتوی علمی و عملی است.


    د) اکثر شرکت های سرمایه گذاری بورسی دارای پرتفوی غیر بورسی هستند و در برخی از شرکت ها حجم عظیمی از سرمایه گذاری ها را شکل می دهند. به عنوان مثال حجم سرمایه گذاری های غیر بورسی شرکت سرمایه گذاری صندوق بازنشستگی دو برابر سرمایه گذاری در شرکت های بورسی است. همچنین در شرکت های سرمایه گذاری البرز نزدیک به 20درصد سرمایه گذاری ها در شرکت خارج از بورس صورت گرفته است. از آنجا که قیمت گذاری شرکت های خارج از بورس با دشواری ها و ابهام متعددی روبه رو است، لذا محاسبه ( ان ای وی )  این شرکت ها با ملاحظات خاص و به دور از واقعیت ها است.


ه) شرکت های سرمایه گذاری به طورعمده از حجم بالای اموال و دارایی های غیرسرمایه گذاری بهره می برند. این در حالی است که در محاسبه  ( ان ای وی )  هر سهم فرض بر آن است که شرکت های اینگونه دارایی های با اهمیتی نداشته باشند، لذا محاسبه  ( ان ای وی )را دچار خدشه می کند.

البته در شرکتهای سرمایه گذاری (صندوقهای مشاع) خالص ارزش دارائی برابر ارزش کل سرمایه گذاری پرتفوی منهای بدهیها می باشد که در اغلب اوقات روزانه محاسبه می شود. 

ان .ای.وی معمولا از ارزش بازار کمتر است چون بر اساس قیمت تمام شده دارائیها در صورتهای مالی شرکتها محاسبه می شود اما ارزش دارائی های سرمایه گذاری شده اصولا بیشتر از ق . ت . ش دارائیهاست . 

  

همچنین باید بدانیم که : 

محاسبه ان .ای . وی برای پرتفوی غیر بورسی دنیایی است که بررسی آن نیاز به مشاهده و ارزشیابی و تجدید ارزیابی دارد که یک پروسه چند ماهه زمان نیاز دارد  

 

بطور کلی روشهای زیر برای ارزیابی سهام بکار می رود: 

 

ارزیابی سهام عادی

اصولا" دودیدگاه اصلی و نسبتا" متفاوت در ارزیابی سهام وجود دارد که یکی اساس ارزیابی را داراییهای شرکت و دیگری، مبنای ارزیابی را عملکرد یا سودآوری قرار می دهد. البته یک دیدگاه میانه نیز وجود دارد که از هردو مبنا برای ارزیابی استفاده می کند. ارزیابی سهام با استفاده از هر یک از دیدگاهها به روشهای متعدد صورت میگیرد که برخی از آنها به شرح زیر است.۱) روشهای ارزیابی سهام بر اساس داراییهای شرکت
کسانی که از این روش استفاده می کنند مبنای ارزیابی خود را داراییهای شرکت قرار می دهند. باتوجه به اینکه داراییهای شرکت به روشهای مختلف ارزیابی می شود، برای سهام نیز ارزشهای متفاوتی ایجاد می شود که برخی از مهمترین آنها به شرح زیرند :
۱ـ۱) ارزش اسمی سهام ( Par Value)
ارزش اسمی، ارزش صوری یک برگه سهم است. این رقم، در هنگام تاسیس و انتشار سهام، برای هر ورقه سهم تعیین شده و در اساسنامه درج می شود. ارزش اسمی سهام معادل سهام سرمایه تقسیم بر تعداد سهام است. طبق قانون تجارت ایران، ارزش اسمی سهام عادی در شرکتهای سهامی عام نباید از
۱۰.۰۰۰ریال بیشتر باشد.۱ـ۲) ارزش دفتری (Book Value )
ارزش دفتری هر سهم از تقسیم مجموع حوقق صاحبان سهام (پس از کسر سهام ممتاز) بر تعداد سهام منتشره بدست می آید. در واقع مبنای تعیین ارزش دفتری سهام، ارزش دفتری داراییها منهای بدهیهای شرکت است. معمولا" در هنگام تاسیس شرکت، ارزش دفتری و ارزش اسمی با هم برابرند (مگر در مواردیکه سهام به صرف یا کسر بفروش برسد) اما با گذشت زمان و تحت تاثیر عملکرد شرکت، بدلیل ایجاد و افزایش عواملی مانند اندوخته ها و سود انباشته (یا زیان انباشته) بین ارزش دفتری و اسمی تفاوت ایجاد می شود. در شرایط تورمی و با گذشت زمان، ارزش دفتری به عنوان یک معیار بررسی عملکرد، بدلیل اینکه متکی بر ارقام تاریخی حسابداری است، ارزش اطلاعاتی خود تا حدودی از دست می دهد.
۱ـ۳) ارزش سهام بر مبنای خالص ارزش داراییها ( Net Asset Value)
ارزش سهام بر مبنای خالص ارزش داراییها (
N.A.V) ، از تقسیم ارزش روز داراییها پس از کسر بدهیها و سهام ممتاز، بر تعداد سهام بشرح زیر بدست می آید :
ارزش سهام بر مبنای خالص ارزش داراییها =
(سهام ممتاز + مجموع بدهیها) – ارزش روز داراییها / تعداد سهام عادی
در این روش نیز مانند ارزش دفتری، صورت کسر در واقع حقوق صاحبان سهام عادی است با این تفاوت که در آن بجای ارقام حسابداری از ارزشهای جاری بازار برای تعیین ارزش استفاده می شود.
۱ـ۴) ارزش تصفیه ای سهام ( Liquidation Value)
اساس محاسبه ارزش تصفیه ای سهام تا حدود زیادی شبیه روش محاسبه ارزش سهام بر مبنای خالص ارزش داراییهاست. در این روش، فرض می شود شرکت در تاریخ محاسبه، داراییها را می فروشد، تمامی بدهیها و تعهدات (که شامل هزینه های مربوط به تصفیه شرکت نیز می باشد) را می پردازد و بقیه را بین سهامداران عادی تقسیم می کند :
ارزش تصفیه ای سهام =
(هزینه های تصفیه + سهام ممتاز + مجموع بدهیها) – وجوه حاصل از فروش دارییها/ تعداد سهام عادی
۱ـ۵) ارزش جایگزینی (Replacement Value )
ارزش جایگزینی، ارزش یک ورقه بهادار است با فرض اینکه شرکت مورد نظر در تاریخ محاسبه ایجاد شود. در این روش، ابتدا تمام هزینه هایی که برای راه اندازی مجدد شرکت (تا وضعیت فعلی آن) لازم است برآورده شده و سپس رقم بدست آمده برای محاسبه ارزش هر سهم بر تعداد سهام آن تقسیم می شود.
● روشهای ارزیابی سهام بر مبنای دیدگاه سودآوری
بر اساس دیدگاه سودآوری، ارزش سهام بر مبنای هرگونه منافع آتی حاصل از عملکرد شرکت تعیین می شود. در این روش، داراییها به دلیل اینکه بخودی خود بازدهی ندارند نمی توانند ملاک ارزیابی قرار گیرند بلکه استفاده موثر از آن است که برای شرکت سود تولید می کند. ارزشی که به این ترتیب بدست می آید ارزش ذاتی سهام است. طبعا" این رقم ممکن است با قیمت معاملاتی سهام در بازار که بر اساس عرضه و تقاضای آن شکل میگیرد تفاوت داشته باشد. سرمایه گذاران، معمولا" ارزش بدست آمده یا ارزش ذاتی سهام را با قیمت بازار مقایسه کرده، درصورتی که ارزش ذاتی بیش از قیمت بازار باشد، به عنوان سهامی که بازار قیمت کمتری از ارزش واقعی برای آن در نظر گرفته (
Under Priced) ، و به امید اینکه بازار نهایتا" به قیمت مورد نظر برسد، آنرا یک فرصت سرمایه گذاری مطلوب قلمداد کرده، برای خرید توصیه می کنند. بالعکس، درصورتی که ارزش ذاتی، مساوی یا کمتر از قیمت بازار باشد (Over Priced) یا تفاوت زیادی با آن نداشته باشد، آنرا از نظر سرمایه گذاری رد می کنند.
فرض اصلی ارزش ذاتی، دائمی بودن دوره سرمایه گذاری می باشد. بدیهی است همه افراد برای دوره ای نامحدود در سهام عادی سرمایه گذاری نمی کنند. بنابراین با توجه به اینکه افق سرمایه گذاری افراد، چند دوره باشد و در طی این دوره ها، چه وجوهی از سرمایه گذاری عاید آنها می شود، راههای مختلفی برای قیمت گذاری براساس سودآوری وجود دارد که در روز های بعد توضیح خواهم داد
۱ـ۲) ارزیابی سهام برای یک دوره نگهداری
در صورتی که سرمایه گذار در نظر داشته باشد سهام موردنظر خود را تنها برای یک دوره نگهداری کند از سرمایه گذاری در سهام دو جریان وجوه بدست می آورد. اول، سود پایان سال سهام عادی و دوم، مبالغی که از فروش سهام در پایان دوره بدست می آورد. با توجه به این دو رقم، فرمول کلی ارزیابی سهام عادی، بشرح زیر تغییر می کند :
(نرخ بازده مورد نظر +
۱) / قیمت فروش پایان سال + سود پایان سال = ارزش سهام عادی(برای یکسال نگهداری)

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد